1. Det mest utfordrende øyeblikket med oversettelsen.

Sjølve tittelen var utfordrande. «Desarticulaciones» kan ha fleire tydingar på spansk, og det var vanskeleg å finne eitt norsk ord som dekker alt det spanske ordet kan tyde. Men eg synest tittelen vi kom fram til er veldig fin og passande. Det var også utfordrande å omsetta kapittelet som handlar om «ser» og «estar», dei to verba ein har på spansk for å vera.

2. Et ord som var ukjent før oversattelsen.

Eg kjente ikkje til korleis ordet «mañero» blir brukt i Argentina.

3. Et ord som berørte deg eller grep hjertet ditt.

Det var mange ord, uttrykk og idear i denne boka som var gripande. Sylvia Molloy er ein ordkunstnar. 

I farten kjem eg på «la memoria de las manos». 

«Cuando la escribo» (Når eg skriv henne): 

Å skriva nokon (ikkje skriva om dei) er ein utruleg vakker måte å mane fram dei som ikkje er her lenger. 

4. En setning eller et ord som holdt deg våken om natten.

Eg funderte ein del på nokre uttrykk forfattaren har funne på, til dømes: «Un ciego de manos precursoras» 

Elles låg eg vaken og tenkte mykje på tematikken i boka, på kva tap av minne og språk fører til. Det er ei heil verd, ei heil livshistorie som forvitrar, både for den som har ein sjukdom som Alzheimer og for dei pårørande. Får eg lov til å sitere litt? 

«No opplever eg å tala i eit tomrom: Det finst ikkje lenger ein heim, ei fortid. Berre eit ekkokammer.»

5. Et norsk ord du oppdaget eller gjenoppdaget

Eg gjenoppdaga variantar av ord som har med minnet og gløymsle.